วันจันทร์, มกราคม 26, 2552

๛ เรื่องเสี่ยง



การภาวนาเป็นเรื่องของการให้โอกาสกับตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า เธอปล่อยวางทั้งความคิดที่เยี่ยมและแย่ แล้วคืนกลับสู่ลมหายใจ

การปล่อยโลกที่คุ้นชิน เพื่อเข้าไปดำรงอยู่ในมณฑลแห่งความไม่รู้ของลมหายใจในปัจจุบันขณะ เป็นเรื่องเสี่ยงอย่างแท้จริง แต่ทางเลือกอื่นก็คือ การว่ายวนต่อไปในชีวิตที่กลับไปกลับมา ซึ่งน่าอาเจียนเป็นที่สุด ๛

4 Comments:

At 9:30 ก่อนเที่ยง, Blogger solitary animal said...

ยังคงติดตามอ่านอยู่เป็นระยะๆ นะคะ :)

 
At 10:21 หลังเที่ยง, Blogger thana said...

ฉันยังสนุกกับการดำเนินชีวิตในปัจจุบัน
แต่ก็อยากค้นพบสิ่งใหม่ๆ
การติดตามลมหายใจไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
แต่ฉันจะพยายาม

 
At 6:44 ก่อนเที่ยง, Anonymous ไม่ระบุชื่อ said...

เป็นข้อความ ที่อ่านเเล้วเกิดความรู้สึกสั่นสะเทือนภายในใจ

ถึงความไม่แน่นอน ความไม่มีแก่นสานของชีวิตเราปัจจุบัน แบบไม่ชัดนัก

ได้สัมผัสกับความคิดที่ผุดมาหลังรับรู้

 
At 6:59 ก่อนเที่ยง, Blogger Unknown said...

สวัสดีครับ

ยินดีที่ได้คุยกับคุณวิจักขณ์นะครับ

ตอนนี้ผมกำลังสนใจงานของคุรุชาวธิเบตเป็นพิเศษครับ

ก็อาศัยอ่านงานของท่านทะไลลามะ ท่านเชอเกียมตรุงปะ ท่านซองยัล บ้างครับ แล้วก็งานของคุณวิจักษ์ผมก็ติดตามอยู่เนืองๆครับ

ดีใจที่มีคนไทยสนใจพุทธวัชรยานและมีความรู้มากเหมือนคุณวิจักษ์ครับ

 

แสดงความคิดเห็น

<< Home