๛ When You Accept the Natural Limitations

เมื่อเราเรียนรู้ที่จะยอมรับข้อจำกัดในชีวิต
ศิโรราบในกรรมและผลแห่งกรรมในปัจจุบันขณะ...

เมื่อนั้นพลังแห่งการตื่นรู้จะขยายออกไปอย่างไร้ขอบเขต

และเมื่อเราเลิกที่ทะเยอทะยานจะเป็นอะไรต่อมิอะไร
ที่ดูยิ่งใหญ่ไปกว่าการเป็นคนเดินดิน ธรรมดาๆ คนหนึ่ง
ที่มีชีวิตอยู่ภายใต้กฏแห่งกรรม
ในวัฎฎะแห่งการเวียนว่ายตายเกิด..

การยอมรับและทำความเข้าใจถึงสภาวะธรรมนั้น
จะทำหน้าที่เป็นดั่งพลังแห่งปัญญา ที่จะแทรกผ่านเมฆหมอกแห่งความกลัว
จนชีวิตของเราค่อยๆคลี่บานกลายเป็นพื้นที่แห่งการเรียนรู้อันกว้างใหญ่อย่างไม่มีขีดจำกัด ๛

๛ Past and Future Are Only Thoughts

หากเราสามารถพักใจให้อยู่ในสภาวะธรรมเดิมแท้ อันว่างปราศจากการปรุงแต่ง
เมื่อนั้นอดีตและอนาคตไม่เพียงแต่จะหมดความสำคัญ แต่เราแทบจะหามันไม่พบอีกต่อไป

แท้จริงแล้ว ยามเมื่อเราเข้าใจในประสบการณ์ตรงในแต่ละชั่วขณะของชีวิต
อดีตและอนาคตหาใช่สิ่งอื่นใดนอกไปเสียจาก
หลักการที่เราพยายามจะยัดเยียดให้กับปัจจุบัน

...ความเป็นปัจจุบันอันไม่สามารถให้ข้อจำกัดหรือคำนิยามได้

ในความว่างของจิต เราจะพบการเต็มเปี่ยมในศักยภาพ ณ ปัจจุบันขณะ
ที่จะทำให้เราได้ตระหนักว่าความคิดฟุ้งซ่านในอดีตและอนาคตเหล่านั้นหาได้แก่นสาระอะไรเลย ๛

๛ Relax, Relax, Relax

พื้นที่ว่างแห่งการเรียนรู้ภายในอันเป็นธรรมชาติเดิมแท้ของจิตจะเปิดให้เราเข้าถึงได้ก็ต่อเมื่อเรารู้จักที่จะผ่อนพัก...

ผ่อนพักในที่นี้ไม่ได้หมายถึงการผ่อนในแบบหลวมๆจนชีวิตของเราตกเข้าสู่วิถีทางแห่งการหมกมุ่นในตัวเอง

การผ่อนพักที่แท้ คือการเรียนรู้ที่จะปล่อยวางจากการยึดมั่นในความคิด หลักการ หรือการคาดหมายความเป็นไปในสิ่งต่างๆรอบตัว

ปล่อยวางจนเราสามารถวางใจและเชื่อใจในชีวิตที่กำลังคลี่บานในทุกๆขณะ ๛